In gesprek met Tweede Kamerlid Hilde Palland
“Volgende prioriteit is de N-50!”
Vrijdagmiddag werd in De Speelpoort in Kampen de CDA familiedag gehouden met als speciale gast (onze plaatselijke vertegenwoordiger in Den Haag) Hilde Palland.
Een mooie gelegenheid om bij Hilde (we mogen ‘je’ zeggen) met de deur in huis te vallen, want twee jaar Haagse politiek doet vast wel wat met je? “Het is een bijzonder voorrecht om dit te mogen doen. Ook is het wel moeilijk soms, van uit het raadswerk (12 jaar) krijg je al een heel ander beeld van je eigen stad en de diverse onderwerpen, dat is in de Tweede Kamer ook zo. Ik heb nu de portefeuille Justitie en Veiligheid, en sociale zaken, en daar duik je dan helemaal in. Soms kun je wat betekenen en soms niet, dat is moeilijk.”
Jammer genoeg heeft Hilde niet de directe mogelijkheid en macht om á la minute wat te kunnen betekenen voor de N-50 en de infrastructuur met betrekking tot de probleemweg: “We zijn natuurlijk 10 jaar geleden al begonnen te lobbyen om de N-50 te verbeteren. Dat is heel vaak gericht geweest op de doorstroming, we moeten gewoon verdubbelen, want dan kunnen we er met meer mensen en sneller er overheen. Mijn collega Geurts (uit Gelderland) heeft voor het zomerreces in juni nog specifiek aandacht gevraagd voor de N-50 en daar ook een motie voor ingediend vanuit de invalshoek ‘verkeersveiligheid’. Er zijn veel N-wegen die eigenlijk nooit aan bod komen in Den Haag, maar die echt wel een verkeersveiligheidsprobleem opleveren. We hebben natuurlijk vanuit de regio en provincie al heel lang gelobbyd voor de N-35, maar de volgende prioriteit (ook vanuit Overijssel) is toch echt wel de N-50! Wat ik dan kan doen (het klinkt toch flauw maar wel van belang) blijven agenderen, en er aandacht voor vragen.” Aldus Hilde Palland Mulder.
Met een ‘normale’ baan kun je ‘s avonds aan tafel de dag doornemen, maar als tweede kamerlid kun je (zelfs met je partner) niet alles bespreken, Hilde vindt dit best wel ‘een dingetje’: Het was niet altijd een droom van mij om naar Den Haag te gaan, maar het is zo gegroeid. Ik vond het lokale raadswerk mooi en heb me er graag voor ingezet, maar dacht er eigenlijk nooit over na om er mijn beroep van te maken, maar het is toch mooi om er in Den Haag over mee te kunnen praten.”
Druk, druk, druk..
“Het is best wel te regelen thuis. Mijn man werkt in Kampen, hij gaat op de fiets naar het werk en is woensdags thuis voor onze dochter, en het Kamerwerk betekent voor mij dat ik dinsdag, woensdag en donderdag in Den Haag moet zijn, ik overnacht daar dan ook. Donderdagavond kom ik dan weer thuis, en op vrijdag breng ik onze dochter naar school. Soms wordt het in Den Haag heel laat en kan ik de laatste trein niet halen, dan pak ik de eerste trein van 05:30 zodat ik om 7:15 aan het ontbijt zit om haar wel naar school te brengen.” Mijn man kan niet zomaar de deur uitlopen als ik er niet ben. Dan moet er oppas geregeld worden, maar dat is te doen.
Sinds haar aantreden als Tweede Kamerlid waren alle ogen uit de regio op Hilde gericht en waren de verwachtingen hoog. “Je kan het niet iedereen naar de zin maken, maar het is wel van belang dat je weet wat hier speelt en de kansen ziet om het te agenderen.”
De Co2 problematiek is ook voor de boeren op het Kampereiland en elders in de regio een enorm struikelblok, met name het CDA wil zich nog wel eens druk maken voor de boeren, hoe kijkt Hilde hier tegen aan? ” Ons pleidooi is dat alle takken van sport een bijdrage moeten leveren aan de Co2 problematiek. Waaronder natuurlijk de agrarische sector, maar niet alléén de agrarische sector. Wat van belang voor de boeren is, is dat ze lange termijnperspectief hebben, dat niet de regelgeving om de haverklap veranderd.
Bruine vloot
Dat de Bruine vloot een speciaal plekje in haar hart heeft bewijst Hilde door uitgebreid en gepassioneerd te vertellen over de problemen die deze ondernemers hebben tijdens de coronacrisis: “De Bruine vloot heeft het heel spannend gehad tijdens de Coronacrisis, zij doen natuurlijk groepsevenementen, en dat ook nog eens in een kleine ruimte, dus zij hebben er nu nog steeds last van. Het is gelukt om ze vrij snel in het gewone steunpakket mee te laten doen met de vaste lasten regeling, de Bruine vloot viel daar eerst buiten. En we hebben een apart fonds specifiek voor de Historische vloot te regelen. Ik blijf er oog voor houden.”
Verlang je soms niet terug naar de “rust” van de lokale politiek?
“Ik moet eerlijk zeggen, toen ik stopte met het gemeenteraadswerk, nadat ik het twaalf jaar had gedaan en de stad op een andere manier had leren kennen dacht ik de dag na de verkiezingen (waar ik niet meer aan mee deed) ‘ik doe er niet meer toe, niemand belt me meer, of wil weten wat ik ergens van vind… Ik miste wel een bepaalde dynamiek waar je nog onderdeel van bent, maar daarna heb ik het vrij snel los kunnen laten. De Haagse politiek is soms echt wel pittig. De mediafocus die er is, de beeldvorming, terwijl je denkt: Jongens zo zit het niet in elkaar! Dat vind ik soms wel eens lastig, lokaal is dat net iets minder.
